o ,
Nevzat Bey,
Hayırlı günler diler,size kendimi tanıtmak isterim.David Levi ile internette yaptığınız söyleşide çok güzel ve değerli anılardan bahsedilmiş.Siz Milas Kaymakamlığında çalıştığınıza göre,ve Jak Levinin dükkanını bildiğinize göre,benim dedem Haskiya Uyaroğlunu tanımamanız mümkün değil.Çarşı içinde,Kurşunlu Camiye çıkarken,sağdan 1.ci sokağa dönünce sol taraftan 2.ci dükkanda dedem Sarraftı.Bana çocukluğumda anlattığına göre(kendisi 7 dil biliyordu),Kaymakam Milasa resmi bir misafir geldiğinde,hemen dedemi çağırtır ve tercümanlığını rica edermiş.Dedem Liseyi İzmirde Şirinyerdeki eski Nato tesislerinin olduğu yerdeki (Skotch Shcool denilen yabancı tedrisatın yapıldığı mektepte tamamlamıştı.Birçok dili ana dili gibi konuşan kültürlü,zeki ve nazik biriydi.Meslek hayatının ilk yıllarında,önce Selimiye,Bafa pazarlarına atıyla giderek manifaturacılık yapmış,daha sonraki yıllarda atı hastalanıp onu satınca da,iş değiştirerek sarraflığı seçmişti.Hayatı boyunca Milasta yaşadı.Benim yazın okul tatili günlerimde,ailecek Milasa gider,dedemin yanında hasta ve yatalak olan anneaneme yardımcı olmaya giderdik.Bu çocukluk yıllarımda oralardan çok değerli arkadaşlarım oldu.Karacahisarlı sokaktan Rabia Hocanın torunları Selim,Güven,Sünnetçi bir beyin Oğlu müzisyen Zafer,Milassporda futbol oynamış İsmail Çelikoğlu,Marko Siymanın evinin karşısında oturan Ruben Franco,Aynı sokakta fırının karşısındaki evde oturan Avcı ve kuşçu bir beyin çocukları ve daha niceleri benimle arkadaştılar.Onlarla beraber uzun yıllar,hamamın arkasındaki Caminin içersinde ağaçlara tırmandık,arka taraftaki çayda oyuncak yelkenli gezdirdik, sokaklarda bilye,çelik çomak oynadık,Ovalarda sapanla kuş peşinde koştuk,beraber Havranın içinde tütün dizdik,futbol oynadık,biraz daha büyüyünce açık veya kapalı sinemalara beraber gittik,Deve güreşi veye maç izledik.Bu arkadaşların hepsiyle hala görüşüyorum,hatta bu Kurban Bayramında ziyaretlerine giderek tatlımızı sunduk.O kadar güzel karşılandık ki,arkadaşlarım ve aileleri gözyaşları ile ve sevgiyle bizleri kucakladılar.Milasa özel dostluk ve samimiyet bağları ile sohbetimizi yaptık,akşam üzeri İzmire tatlı bir hüzünle döndük.Bu insan sevgisi ve kardeşlik coşkusu Türk milletine hastır,bizlerde bu topraklarda doğup büyüyen ve yaşayan Musevi vatandaşlar olarak sizleri her zaman seveceğiz.Saygılarımla..
Binyamin Roditi(Emekli İnşaat Mühendisi)
Nevzat Bey,
Hayırlı günler diler,size kendimi tanıtmak isterim.David Levi ile internette yaptığınız söyleşide çok güzel ve değerli anılardan bahsedilmiş.Siz Milas Kaymakamlığında çalıştığınıza göre,ve Jak Levinin dükkanını bildiğinize göre,benim dedem Haskiya Uyaroğlunu tanımamanız mümkün değil.Çarşı içinde,Kurşunlu Camiye çıkarken,sağdan 1.ci sokağa dönünce sol taraftan 2.ci dükkanda dedem Sarraftı.Bana çocukluğumda anlattığına göre(kendisi 7 dil biliyordu),Kaymakam Milasa resmi bir misafir geldiğinde,hemen dedemi çağırtır ve tercümanlığını rica edermiş.Dedem Liseyi İzmirde Şirinyerdeki eski Nato tesislerinin olduğu yerdeki (Skotch Shcool denilen yabancı tedrisatın yapıldığı mektepte tamamlamıştı.Birçok dili ana dili gibi konuşan kültürlü,zeki ve nazik biriydi.Meslek hayatının ilk yıllarında,önce Selimiye,Bafa pazarlarına atıyla giderek manifaturacılık yapmış,daha sonraki yıllarda atı hastalanıp onu satınca da,iş değiştirerek sarraflığı seçmişti.Hayatı boyunca Milasta yaşadı.Benim yazın okul tatili günlerimde,ailecek Milasa gider,dedemin yanında hasta ve yatalak olan anneaneme yardımcı olmaya giderdik.Bu çocukluk yıllarımda oralardan çok değerli arkadaşlarım oldu.Karacahisarlı sokaktan Rabia Hocanın torunları Selim,Güven,Sünnetçi bir beyin Oğlu müzisyen Zafer,Milassporda futbol oynamış İsmail Çelikoğlu,Marko Siymanın evinin karşısında oturan Ruben Franco,Aynı sokakta fırının karşısındaki evde oturan Avcı ve kuşçu bir beyin çocukları ve daha niceleri benimle arkadaştılar.Onlarla beraber uzun yıllar,hamamın arkasındaki Caminin içersinde ağaçlara tırmandık,arka taraftaki çayda oyuncak yelkenli gezdirdik, sokaklarda bilye,çelik çomak oynadık,Ovalarda sapanla kuş peşinde koştuk,beraber Havranın içinde tütün dizdik,futbol oynadık,biraz daha büyüyünce açık veya kapalı sinemalara beraber gittik,Deve güreşi veye maç izledik.Bu arkadaşların hepsiyle hala görüşüyorum,hatta bu Kurban Bayramında ziyaretlerine giderek tatlımızı sunduk.O kadar güzel karşılandık ki,arkadaşlarım ve aileleri gözyaşları ile ve sevgiyle bizleri kucakladılar.Milasa özel dostluk ve samimiyet bağları ile sohbetimizi yaptık,akşam üzeri İzmire tatlı bir hüzünle döndük.Bu insan sevgisi ve kardeşlik coşkusu Türk milletine hastır,bizlerde bu topraklarda doğup büyüyen ve yaşayan Musevi vatandaşlar olarak sizleri her zaman seveceğiz.Saygılarımla..
Binyamin Roditi(Emekli İnşaat Mühendisi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder